Populacją podlegającą włączeniu do programu jest populacja osób w wieku 15-26 r.ż., w tym populacja studentów. Wyodrębnienie subpopulacji młodzieży studenckiej uzasadnione jest dużym (większym niż w populacji generalnej osób dorosłych) rozpowszechnieniem używania alkoholu i innych substancji psychoaktywnych (Czapliński, Panek 2011).
Uzasadnieniem kierowania Programu do grupy ryzyka w określonym przedziale wiekowym jest fakt, że to właśnie okres dojrzewania i wchodzenia w dorosłość, jak również okres studiów jest czasem, gdy zwykle rozpoczyna się problem z ryzykownym używaniem alkoholu i innych substancji psychoaktywnych i/lub uzależnieniem. Jest to populacja szczególnie narażona na kontakt z alkoholem i innymi substancjami psychoaktywnymi, jak również szkodliwe skutki zdrowotne i psychospołeczne, związane zarówno z uzależnieniem, jak i ich używaniem (które nie spełnia kryteriów uzależnienia).
Dolna i górna granica wieku (15-26 lat) grupy docelowej podyktowana jest dwoma przesłankami. Po pierwsze, proponowane w Programie interwencje (test przesiewowy i krótka interwencja) są skuteczne u młodzieży i dorosłych powyżej 15 r.ż ( NICE, 2007; 2010; Kaminer i wsp., 2008), dlatego grupę docelową w tym Programie stanowi młodzież od 15 r.ż. Po drugie, jako górną granicę wieku przyjęto 26 lat z uwagi na objęcie Programem populacji studentów w Polsce. Należy jednak podkreślić, że określenia „młody dorosły” jest bardzo różnie definiowane. WHO pod pojęciem „młody dorosły” (ang. young adult) definiuje osoby w wieku 20-24 lata, z kolei „młodzież” jest definiowana jako osoby w wieku 10-19 (ang. adolescent).
Program dotyczy prewencji używania alkoholu i innych substancji psychoaktywnych w grupie osób w wieku 15-26 lat. Uzasadnione jest to wzorami używania tych substancji przez młodzież i młodych dorosłych (łączenie różnych substancji psychoaktywnych). Osoby w przedziale wieku 15-26 lat są kwalifikowane jako osoby w wieku aktywności zawodowej, a więc negatywne skutki zdrowotne związane z problematyką używania alkoholu i innych substancji psychoaktywnych wpływają bezpośrednio na zasoby pracy. Co więcej, problem ten powinno się również rozpatrywać w perspektywie długoterminowej z uwagi na fakt, iż osoby te rozpoczynają dopiero pracę zawodową i problem ten może przewijać się na przestrzeni wielu dalszych lat ich aktywności zawodowe.
Adresatami Programu będzie również personel medyczny podmiotów leczniczych POZ, w tym przychodni studenckich oraz szpitali ogólnych, w szczególności pielęgniarki, edukatorzy zdrowia, lekarze pediatrzy/rodzinni/interniści/lekarze innych specjalności pracujący na IP/SOR. Do tej grupy osób zostaną skierowane działania edukacyjne, wskazujące na konieczność zwrócenia uwagi na problem używania alkoholu i innych substancji psychoaktywnych. Szkolenia będą miały na celu podniesienie poziomu wiedzy w zakresie identyfikacji młodych osób używających alkoholu i innych substancji psychoaktywnych, wczesnego wykrywania i stosowania procedury leczniczej w postaci krótkiej interwencji. Wymieniona grupa pracowników medycznych będzie głównym odbiorcą szkoleń i po ukończeniu kursu w postaci e-learning będzie mogła udzielać świadczeń medycznych w ramach Programu.